می‌کنید.
یا تعبیر مسکن که در قرآن باز برای انسان به کار رفته. این‌ها زمینه هایی است از آیاتی که انسان را از دید طبیعی و مادی نگاه می‌کند. این‌ها در مجموع جهت مادی انسان را از آن ابتدای پیدایش تا رشد، تا ادامه حیات و نیازهای طبیعی بیان می‌کند.
آیات دیگری است در قرآن که به جنبه روحی و معنوی و الهی انسان توجه دارد. که باز در این زمینه مکرر خوانده‌اید و شنیده‌اید.
آیاتی که نفخه روح الهی را مطرح می‌کند: «و نفخت فیه من روحی»
و آیاتی که به دنبال آن سیر تکاملی مادی از نطفه و علقه و مضغه به آن‌جا می‌رسد که: «ثم انشأناه خلقاً آخر»
که ما انسان را در یک آفرینش دیگر ایجاد کردیم و به وجود آوردیم آیاتی که مسئله تعلیم را برای انسان بیان می‌کند: «علّم الانسان مالم یعلم» یا: «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا »
آیاتی که برای انسان مسئله امانت را مطرح می‌کند که انسان حامل و پذیرایی امانت الهی است:
«إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا.»
آنگاه که آسمان و زمین و کوه‌ها نتوانستند امانت الهی را بپذیرند انسان آن را برداشت. آیاتی که در زمینه انسان مسئله نفس را بیان می‌کند که خود یک حوزه بسیار جالب و پر جاذبه‌ای است در قرآن که گاهی این نفس در انسان مایه زبونی و مایه وابستگی و تعلق به ماده است و گاهی دارای رشته‌ها و جنبه‌های ملکوتی و متعالی است:
مثلاً: و نفس و ماسویها فالهما فجورها و تقویها (آیه 8 و 9 سوره الشمس)
سوگند به نفس آدمی و قسم به