پیروزی نصیبش شود از ارتباط با خدا غافل نخواهد شد. سعی کنیم تا فرصت باقیست تا امکانات مالی داریم موقعیتی به دست آمده، از این امکانات تمام برای خدمت به دیگران استفاده کنیم، مغرور نشویم، از خدا دور نشویم.
متقی و پرهیزکاران چنان مردمی هستند که اگر نبود، آن اجلی که خداوند برای هر کس مقدر کرده است که مرگ هر کس در شرایط خاصی برای او خواهد رسید این روحشان در این کالبد تنگشان، حتی یک چشم برهم زدن باقی نمی‌ماند. روح آن‌ها از بدنشان پرواز می‌کرد چرا؟ از بس مشتاق بهشت بودند و از بس از جهنم می ترسیدند. این جانشان در این کالبدشان آرامش نداشت اما اجل هر کس تعیین شده و کسی قبل از آن موقعی که شرایط مساعد برای مرگ بشود نمی‌تواند بمیرد و اما از اشتیاق مقصود اینست که این‌ها بهشت را گویی می‌بینند، جهنم را گویی می بینند. ترس از جهنم آن‌ها را می لرزاند و عشق به بهشت برای آن‌ها بال و پر درمی‌آورد و بنابراین روحشان در کالبدشان مستقر نمی‌ماند.
این‌ها همه اشاره‌ای است به حالت خوف و رجا و بیم و امید که این دو کفه هم میزان و هم ترازو باشد. هم آدم اضطراب داشته باشد. از کجروی‌ها و لرزش‌ها مبادا که واقعاً تخلفی کرده باشد به خوبی‌ها و به ثوابش و به بهشتش و به راهش. این دو کفه شوق و ترس سبب می‌شود که انسان در خط مستقیم قرار گیرد اما اگر ترس