سفره‌ای من گمان نمی‌كردم كه بروی. حالا هم كه رفتی خوب باید دقت بكنی و ببینی كه این غذا را از كجا آورده‌اند؟ از اینجا معلوم می‌شود كه اگر یك غذاهای رنگارنگ و اضافی باشد، نمی‌توان مطمئن شد كه همه آن صددرصد حلال باشد. برای اینكه این تعبیر را حضرت برای اینطور سفره ذكر كرده است. می‌گوید كه: خوب اكنون كه سر این سفره رفتی، َفانظُر اِلی ما تَقضِمُهُ مِن هذا المَقضَمِ، «نَظَر» یك لغتی غیر از «ابصار» است. «ابصار» به معنی دیدن است. معنای نَظَرَ دقت كردن است. حتی نظر به چشم هم كه می‌گویند: اگر به چشم با دقت نگاه كنیم، می‌گویند نظر. «ابصر الشیء» یعنی نگاه كرد به یك چیزی، اما «نظر الشیء» یعنی دقت در یك چیزی كرد. دقت كن در آنچه می‌جوی از این غذای جویدنی.
«فَمَا اشتَبَه عَلَیكَ عِلمُه فَالفِظهُ» خوب دقت كن كه از سه حال خارج نیست: یك وقت است كه می‌دانی حرام است كه اصلا اینجا حضرت اسمش را هم نیاورده است، معلوم است كه حرام را نباید خورد؛ اگر می‌دانی كه این غذا از حرام تهیه شده كه اصلا نباید بخوری. اگر چنانچه شبهه‌ناك است، و نمی‌دانی از كجا آورده است این را هم نخور. مگر انسان هرچه پیدا كرد باید