«بَلی كانَت فی اَیدینا فَدَكٌ مِن كُلِّ ما اَظَلَّتهُ السَّماءُ» می‌فرماید در دست ما فدك بود. این داستان فدك خیلی مفصل است. بعد از آنكه خیبر فتح می‌شود، (فدك یك قریه ای بوده است) خود مردم فدك خدمت پیغمبر می‌رسند و فدك را تسلیم پیغمبر می‌كنند.
در روایت دارد وقتی كه آیه نازل شد «و آت ذاالقربی حقه» یعنی حق ذی القربای خودت را بده، پیغمبر اكرم فدك را در اختیار حضرت علی و حضرت زهرا قرار داد. احتمال این معنا هست، بلكه من مطمئنم كه پیغمبر اكرم آینده را پیش‌بینی می‌كرد. علم غیب هم داشته است كه یك زمانی حكومت از حضرت علی گرفته می‌شود. از آن طرف هم كسانی به حضرت علی مراجعه داشته‌اند، پیغمبر اكرم هم نخواسته‌اند كه دست حضرت علی و حضرت زهرا خالی باشد (شاید این جهت بوده است). لذا فدك را در اختیارشان گذاشته‌بود.
بعد از پیغمبر اكرم فدك را ابوبكر از دست حضرت زهرا گرفت به بهانه‌ی اینكه چون مال بیت المال است و بیت المال هم باید دست حاكم مسلمین باشد و من هم حاكم مسلمین هستم. حالا ما وارد داستان فدك نمی‌شویم.
چون حضرت علی قبلا فرمود كه من یك وجب زمین ندارم، حالا در اینجا می‌فرماید: بله فدك در اختیار ما