هستند (معتقد به چیزهای تخیلی و بدون واقعیت را ایده‌آلیست می‌گویند) اما ما قبول نداریم كه هستی و واقعیت مساوی با مادیت باشد. هستی و واقعیت هم مادی است و هم فوق مادی. ما موجود مجرد را یك چیز موهومی نمی‌دانیم، بلكه یك چیز واقعیت داری می‌دانیم. و اگر هم ما معتقد به عالم مجرد هستیم، قبول نداریم كه به ما گفته شود اینها ایده‌آلیست هستند. ما به اصطلاح خودمان را رئالیست می‌دانیم؛ یعنی واقع بین. ما همان چیزی را كه واقعیت دارد متعقدیم. ما ماده را می‌گوئیم كه واقعیت دارد و علاوه بر ماده هم یك موجوداتی هستند كه موجود است، واقعیت است و در عین حال مساوی با ماده نیست، از عالم ماده مجرد است.
تا قبل از مرحوم صدر المتالهین مجرد را همان مجرد كامل می‌دانستند كه می‌گفتند ما یك نوع مجرد بیشتر نداریم. اما مرحوم صدرالمتالهین می‌گوید كه ما بطور كلی دو نوع مجرد داریم:
1- تجرد برزخی
2- تجرد عقلانی
معنای تجرد برزخی را با یك مثال عرض می‌كنم:
موجوداتی كه شما در عالم خواب می‌بینیم، خواب می‌بینیم كه در یك باغی هستید آن باغی كه در خواب