ما كَنَزتُ مِن دُنیاكُم تِبراً، وَ لَا ادَّخَرتُ مِن غَنائِمِها وَفرا»، حالا شرائط حضرت چطور بود كه احتیاج به قسم پیدا شده است! قسم برای تاكید می‌باشد. می‌فرماید كه بخدا قسم من ذخیره نكردم، (كنز یعنی چیزی كه انسان باز یافته و كنار می‌گذارد یا ذخیره و پس انداز می‌كند) پس انداز نكردم از دنیای شما تبراً (تبر تكه‌های طلا و خورده‌های طلاهای سكه نزده را می‌گویند. شاید در زمان قدیم اینها را افراد ذخیره می‌كردند كه داشته باشند) می‌فرماید كه من حتی یك ذره طلا هم برای خودم ذخیره نكردم. و از غنائم دنیا مال زیادی را ذخیره نكردم. البته حضرت كه می‌گوید مال زیادی را ذخیره نكردم بالاخره یك چند درهمی در جیب حضرت بوده است. وقتی كه حضرت از دنیا رفت با اینكه مقام خلافت را داشت و تمام بیت‌المال مردم دست حضرت بود، مجموع پولی كه برای خودش پس انداز كرده بود و آن هم برای یك احتیاجاتی، دویست درهم تا هفتصد درهم گفته‌اند، (درهم مثل یك تومان ما بوده است) یك شخصی كه خلیفه علی الاطلاق بوده است و مصر یكی از استان های حكومت حضرت علی (ع) بوده است حالا این غنائم، بحسب لغت آیا مخصوص غنائم جنگی است یا مراد مطلق چیزهائی است كه انسان بدست می‌آورد؟
«غنم» به حسب لغت مطلق چیزی