**صفحه=13@
نعیده وعداً علینا انا کنا فاعلین**زیرنویس=سوره انبیاء آیه 140.@
«روزی که آسمان ها را مانند طومار درهم پیچیم و به حال اول که آفریدیم بازگردانیم این وعده ماست که البته انجام خواهیم داد.»
کلمه «نعید» یعنی برمی گردانیم. (از همان «عود» است) در بحث های آینده خواهیم گفت که خدا چگونه جهان را برمی گرداند اما نتیجه ای که از این آیه می گیریم این است که حتماً اعاده، برگشت و تجدید وجود دارد.
و قالو اءذا کنا عظاماً و رفاقاً ائنا لمبعوثون خلقاً جدیداً قل کونوا حجارة او حدیداً او خلقاً مما یکبر فی صدورکم**زیرنویس=سوره بنی اسرائیل آیه 48 تا 50.@
«گفتند آیا ما چون استخوان پوسیده شویم دوباره روزی از نو زنده و برانگیخته خواهیم شد؟ هرگز چنین نخواهد بود- ای رسول ما بگو: سنگ باشید یا آهن یا چیزی سختر از سنگ و آهن باز به امر خدا زنده شوید.»
آیه بعد می فرماید:
«فسیقولون من یعیدنا قل الذی فطرکم اول مره»
«پس اگر گویند: چه کسی ما را زنده می کند؟ بگو همان خدائی که اول بار شما را آفرید.
اول سئوال می کنند «بعد از اینکه ما پوسیده شدیم آیا دوباره به صورت انسان برمی گردیم؟» بعد سئوال می کنند «من یعیدنا» چه کسی ما را برمی گرداند؟ از همین کلمه یعیدنا معلوم می شود که این آیه درباره برگشت انسان به یک خلقت جدید توضیح می دهد در صورتی که آیه قبلی درباره برگشت و خلقت جدیدی برای همه دنیا بود (کما بدأنا اول خلق نعید) پس گاهی تجدید خلقت انسان مورد بحث است و گاهی تجدید خلقت همه جهان مثلاً منظومه شمسی**زیرنویس=در بحث های آینده چگونگی برگشت انسان را در روز قیامت توضیح خواهیم داد.@
در سوره یونس پس از اینکه در مورد خلقت جهان و حکومت