@
«بچه ها و اموالتان زینت حیات دنیا هستند ولی عمده آنچه که برای انسان می ماند کارهای خیری است که انجام می دهیم. (اثر اعمال دنیوی ما در ساختار وجودی مان)».
در آیه بعد می فرماید:
وَيَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا.(*)
(*پاورقی: و یاد کن ای محمد روزی که ما کوه‌ها را به رفتار آریم و زمین را صاف و بدون پستی و بلندی آشکارا ببینی و همه را در صف محشر از قبرها برانگیزیم و یکی را فرو نگذاریم.)
«کوه‌ها را به حرکت درآورده تا از سطح زمین بروند و زمین صاف شود.» (یکی از مشخصات روز قیامت این است که زمین هرچه دارد نشان می‌دهد و چیزی را مخفی نمی‌دارد.)»
و عرضوا علی ربک صفاً لقد جئتمونا کما خلقناکم اول مرة بل زعمتم الن نجعل لکم موعداً.(*)
(*پاورقی: و خلایق را در صفی بر خدا عرضه کنند (و به کافران گفته شود: دیدید) همان گونه که اول بار شما را آفریدیم باز به سوی ما امروز باز آمدید و آن معادی را که به خیال باطل منکر بودید به چشم مشاهده کردید.)
«و خدا به ایشان خطاب می‌کند که همان طور که اول بار خلقتان کردیم آمدید و همه پرده‌ها کنار رفت و همه چیز رو شد. در آیه بعد می‌فرماید:
و وضع الکتاب فتری المجرمین مشفقین مما فیه و یقولون یا ویلتنا ما لهذا الکتاب لایغادر صغیرة و لاکبیرة الا احصیها و وجدوا ما عملوا حاضراً و لایظلم ربک احداً.(*)
(*پاورقی: و در آن روز کتاب اعمال نیک و بد خلق را پیش نهند و اهل عصیان را از آنچه در نامه عمل آن‌هاست ترسان و هراسان بینی درحالی‌که با خود گویند وای بر ما این چگونه کتابی است که اعمال کوچک و بزرگ ما را سر مویی فرونگذاشته جز آنکه همه را احصاء کرده است و همه اعمال خود را حاضر ببینند و جزای آن را بیابند و خدا به هیچ‌کس ستم نخواهد کرد.)
«می‌فرماید کتاب را در قیامت می آوریم که خطوط این کتاب نوشته‌های این کتاب و تصویرهای این کتاب انعکاس اعمال ماست.»
مجرمین و بدکاران از آنچه در این کتاب می‌بینند حالت دلهره، اضطراب، نگرانی و ناراحتی برایشان پیش می‌آید و می‌گویند وای بر ما این چطور کتابی است که هیچ چیز از صغیر و کبیر را جا نینداخته