**صفحه=15@
3- اسامی روز قیامت
الف: یوم الحشر: حشر به معنای «جمع» است و به این دلیل قیامت را روز حشر گفته اند که در یک زمان و در یک فضا همه موجودات جمع می شوند در صورتی که در دنیا این طور نبوده از حضرت آدم تا به حال در هر برهه زمان بخشی از موجودات بودند و بخش دیگری نبودند.
مثال: اگر یک ریسمان را از مقابل یک دریچه عبور دهند هر لحظه فقط ما مقداری از ریسمان را می بینیم و لحظه بعد مقداری دیگر از ریسمان را- همه موجودات جهان هم در دنیا در یک مقطع زمانی و مکانی هستند و در مقطع بعدی نیستند.
روز قیامت همه پستی ها و بلندی ها و همه فواصل زمانی و مکانی از بین می رود و همه موجوداتی که باید محشور شوند یک جا جمع می گردند، لذا یوم الحشر و یوم الجمع نامیده اند.
ب: یوم الفصل: یکی دیگر از اسامی قیامت است و آن روزی است که حق و باطل از همدیگر جدا و تمیز داده می شود و مبهمات و مشتبهاتی که در جهان مادی بوده، آنجا نیست. قرآن می فرماید:
فکشفنا عنک غطائک فبصرک الیوم حدید**زیرنویس=سوره ق آیه 23.@
«ما پرده از کارت برانداختیم و چشم بصیرتت بیناتر گردید، پس انسان ها چشمانشان باز می شود، و همه چیز را می بینند، احوال و منازل بعد از مرگ را که شک و یا انکار داشتند یقین می کنند، اعمالشان و آنچه را که در وجودشان ذخیره کرده اند از خیر و شر همه را می بینند. یکی از خصوصیات یوم الفصل این است که دست و پا و بقیه اعضا و جوارح انسان شهادت می دهند.
ج: یوم الدین: دین به معنای جزاء است و چون در روز قیامت جزای کارها داده می شود به آن یوم الدین هم می گویند.
د: یوم الحسرة: در روز قیامت وقتی انسان می بیند لحظاتی که از زندگی دنیا استفاده نیکو کرده آنجا برایش دریائی از نعمت شده