**صفحه=63@
شبهه دیگر:
گاهی نیز جنبه دیگری به این شبهه می دهند: علم ثابت کرده است که سلول های بدن انسان در یک حالت ثابت نمی ماند و دائماً در حال تغییر و تعویض است. به طوری که پس از گذشت چند سال جسم انسان کاملاً عوض شده است و سلول های قبلی هیچ کدام وجود ندارند.
اگر فرض بر این است که جسم ما در مقابل عبادت و گناه تشویق و تنبیه گردد، در این صورت چگونه کالبدی که بارها در طول زندگی تغییر کرده، جمع شده و تنبیه می گردد؟ اگر فرضاً در یک حالی نعوذ بالله گناه کردیم و در موقعیتی دیگر کار خیر انجام دادیم، با توجه به اینکه در این مدت بدن تغییر می کند، در این صورت کدام بدن تنبیه می گردد؟
پاسخ کلّی
آنان که این شبهه ها را مطرح می کنند ناچار در مقابل این عقیده که کیفر و عذاب متوجه جسم می شود، موضع گرفته اند. در صورتی که این افراد اشتباه می کنند زیرا تمام دادگاه های کشورهای جهان هم اگر مجرمی را پس از سال ها دستگیر کنند نمی گویند این آدم، مستحق مجازات نیست چون بدن او عوض شده و کس دیگری خطاکار بوده است بلکه او را مجازات می کنند زیرا دادگاه با جسم بی روح مجرم کاری ندارد.
لذت ها و سختی ها را جسم نیست که احساس می کند بلکه جسم ابزار حس است حتی اعصاب و مغز با همه ی پیچیدگی، ابزاری هستند. مثلاً اگر جسم را نوازش کنیم روح، لذت می برد و اگر جسم را بسوزانیم و رنج بدهیم روح رنج می برد.
ما در عین حال که می پذیریم لحظه به لحظه ارگانیسم بدن ما در حال تغییر است و این تغییر از زمان طفولیت تا مرگ دائماً و لحظه به لحظه ادامه دارد، اما باید توجه داشت که یک چیز ثابت و غیر متغیری همواره وجود دارد که همان (من انسان و) واقعیت