**صفحه=105@
در روز قیامت مشاهده می کند آنقدر تنفرانگیز است که آرزو می کند بین او و آن عمل بدش فاصله ای طولانی بیفتد به طوری که اصلاً آن را نبیند و هیچ رابطه ای با آن نداشته باشد و در دنبال آن خداوند تحذیر می دهد.
واضرب لهم مثل الحیوة الدنیا کماء انزلناه من السماء فاختلط به نبات الارض فاصبح هشیماً تذروه الریاح و کان الله علی کل شی مقتدراً**زیرنویس=سوره کهف آیات 45 تا 49: (ای رسول ما برای اندرز و نصیحت است) چنین زندگانی تمام دنیا را مثل بزن که ما آب بارانی از آسمان نازل کردیم و به آن آب، درختان و نباتات گوناگون زمین در هم پیچیده و خرم بروید سپس صبحگاهی همه درهم شکسته و خشک بشود و به دست بدها زیر و رو گردد و خدا بر همه چیز در عالم اقتدار کامل دارد.@
این آیه برای بحث های قبلی جالب است که جسم و روح را مشخص می کند. گفتیم روح است که جسم را به حرکت در می آورد. در این جا مثال می زند: آب است که باعث رویش درختان و نباتات گوناگون در زمین می شود سپس بعد از مدتی همه درهم شکسته و خشک می شوند و زیر و رو می گردند. در آیه ی بعد می فرماید:
المال والبنون زینة الحیوة الدنیا والباقیات الصالحات خیر عند ربک ثواباً و خیر املا**زیرنویس=مال و فرزندان زینت حیات دنیاست (و لیکن) اعمال صالح که تا قیامت باقی است (مانند نماز، ذکر خدا، صدقات، بنای مسجد و مدرسه و خیرات) نزد پروردگار بسی بهتر و عاقبت آن نیکوتر است.