به طرف سقوط برود که بهتر است به جایی درجه اصطلاح درک را به کار بریم.
و یوم یعرض الذین کفروا علی النار اذهبتم طیباتکم فی حیاتکم الدنیا و استمتعتم بها فالیوم تجزون عذاب الهون بما کنتم تستکبرون فی الارض بغیر الحق و بما کنتم تفسقون.
«و آن روزی است که کافران را بر آتش دوزخ متوجه می‌سازند (و آن‌ها قطعاً ناراحت می‌شوند زیرا وضع بدی برای آنان پیش آمده است). فرشتگان به آن‌ها می‌گویند: شما لذات و خوشی‌هایتان را در زندگی دنیا به شهوت‌رانی و عصیان بردید و امروز باید به خاطر تکبر و به خاطر فسق و فجوری که مرتکب شدید عذاب شوید.»
ارزش‌ها و سرمایه‌های خود را در حیات دنیا از دست دادید و خودتان با دست خودتان همه را به هدر دادید و این سرنوشت را از آن‌جا برای خودتان آوردید و راه گریزی برایتان نیست. در دنیا از آن چه داشتید استفاده کردید و این بدان معنا است که حتی افراد فاسق و فاجر و تبهکار نیز در دنیا این فرصت را دارند که از نعمت‌هایشان، لااقل به طور محدود هم که شده استفاده نمایند.
در این زمینه آیات گوناگونی وجود دارد که ما به ذکر نمونه‌ای اکتفا کردیم.
ح- حیات آخرت و دوام آن
یکی دیگر از تفاوت‌های مهم و اساسی که بین دنیا و آخرت وجود دارد و آن را مطرح کردیم، این است که در دنیا همه چیز درحال شدن و رو به مرگ است. اما در آخرت این حالت دیگر وجود ندارد و ابدی و دائمی است.
حال به آیات 33 تا 37 سوره فاطر دراین‌باره توجه کنید که آیات روشن، قاطع و کوبنده‌ای است.
البته قبل از این آیات صحبت از کارهای خیر و همچنین ظلم به نفس به میان آمده است.