**صفحه=71@
فرمائید.
و ما انزلنا علی قومه من بعده من جند من السماء و ما کنا منزلین.
«و ما پس از او بر قومش لشگری از آسمان نفرستادیم، هیچ این کار را نکرده ایم و نخواهیم کرد (که ملتی به زور ایمان بیاورد)»
از این آیات برمی آید که انسان پس از مرگ اکرام و اعزاز دارد و به سرنوشت قومش و به دنیا توجه دارد و می اندیشد وضع گذشته اش را می داند و از این جهات همان حالتی را که انسان در این دنیا دارد، دارا می باشد.
ج- عذاب در برزخ
النار یعرضون علیها غدواً و عشیاً و یوم تقوم الساعة ادخلوا ال فرعون اشد العذاب (مومن- 46)
«اینک آتش را بر آنها صبح و شام عرضه می دارند و چون روز قیامت شود خطاب آید که فرعونیان را به سخت ترین عذاب وارد جهنم کنید.»
آیه ی قبل از این راجع به مومن آل فرعون است که شبیه همان مومن انطاکیه، آنها را تذکر می دهد ولی آنان به جای شنیدن سخنانش با او از در مکر و حیله وارد می شوند و خداوند هم او را از مکری که فرعونیان برایش کرده بودند، نجات داد و در مقابل عذابی سخت بر فرعونیان فرا رسید. در برزخ، آتش صبح و شام عرضه می گردد و تا قیامت ادامه دارد. پس نتیجه می گیریم که در برزخ، آتش و عذاب و رنج هست.
نکته ی لطیفی که از این آیه استفاده می شود این است که آل فرعون در برزخ کاملاً در داخل آتش نیستند و آتش بر آنها عرضه می گردد در حالی که روز قیامت داخل آتش می شوند.