**صفحه=109@
ج: این گزارش‌ها عموماً خلاف واقع است، گرچه این را هم نفی نمی‌کنیم كه ممكن است یك روزی از یك دولتی وام بگیریم، اما خوشبختانه الآن در چنان شرایط اضطراریی قرار نداریم كه مجبور به گرفتن وام باشیم و ذخایر ارزی را هم از آن مقداری كه شما از قول مقامات ایران نقل كردید بیشتر است.
س: با گذشت یك سال از آزادی گروگان‌های امریكایی آیا شما این امر (یعنی گروگان گیری) را كمك به انقلاب خودتان تلقی می‌کنید یا كاری بود كه نمی‌باید اتفاق می‌افتاد در حالی كه توجه مردم را از مسائل دیگر دور كرد؟
ج: ما از وقوع آن حادثه بسیار خوشحالیم و امروز هم اعتقاد داریم كه حادثه‌ی مزبور انقلابمان را به پیش برد؛ ضمن این كه آنچه بر اثر گروگان گیری بر ضد ما واقع شد در قبال آنچه ما از این حادثه كسب كردیم چیز زیادی نیست.
س: دستاورد شما از حادثه‌ی گروگان گیری چه بود؟
ج: ما توانستیم روحیه‌ی انقلابی مردممان را در این حادثه استوارتر ببینیم و توطئه‌ی امریكا در رابطه با براندازی جمهوری اسلامی ایران را خنثی كنیم.
س: با توجه به اهمیت مساله‌ی گروگان گیری پس از گذشت یك سال از آن، آیا به نظر شما بهتر نبود كه گروگان‌ها زودتر آزاد می‌شدند تا شما به حل و فصل مشكلات خودتان از قبیل مسائل اقتصادی بپردازید.
ج: این مسأله فعلاً قابل بحث نیست و بالاخره دیر یا زود گروگان‌ها آزاد می‌شدند، اما آنچه برای ما حائز اهمیت است، ما به وسیله‌ی این اقدام دست‌های توطئه گر امریكا در كشورمان را قطع كردیم.
س: ممكن است در مورد روش قضا در اسلام (شكل تشخیص جرم، دستگیری‌ها، زندان‌ها، محاكمات، شكنجه، اعدام‌ها) توضیح دهید كه این روش بهترین روش است یا باید تغییر یابد و آیا شما به تمامی اهداف خودتان دست یافته‌اید؟
ج: بدون شك ما امروز بهترین وضع قضا در اسلام را نداریم و لذا باید حتماً خودمان را در این مورد كامل كنیم؛ اما مهم این است كه این كامل شدن در جهت آن چیزی كه امروز در غرب وجود دارد حركت نخواهد كرد. یعنی وقتی بخواهیم قضاوت اسلامی را تصحیح و تكمیل كنیم به سمت آنچه امروز شما دارید نخواهیم رفت، بلكه به سمت بخش‌هایی از قوانین اسلامی خواهیم رفت كه تاكنون امكان پیاده كردن آنها را نیافته‌ایم. اما شما در سؤالتان به میزان زیاد تحت تأثیر شایعات هستید و ما آنچه را در مطبوعات شما نسبت به وضع قضاوت در ایران منتشر می‌شود قویاً رد می‌کنیم. وقتی شما عمدتاً روی اعدام‌ها تكیه می‌کنید مرتكب دو اشتباه می‌شوید: یكی این كه آمار اعدام‌ها در ذهن شما به هیچ وجه واقعی نیست و دوم این كه شرایطی را كه ضد انقلاب در ایران به وجود می‌آورد ندیده می‌گیرید. من از شما سؤال می‌کنم كه اگر شما در همان اتوبوسی كه ضد انقلاب آن را به آتش كشید می‌بودید و دو كودك بی گناه در اتوبوس كشته و گروهی مجروح می‌شدند و آن وقت شما با ترس از مرگ و با زحمت زیاد خودتان را نجات می‌دادید درباره‌ی عاملین این آدم سوزی چگونه فكر می‌کردید؟ و آیا باز هم معتقد بودید كه ما با