**صفحه=143@
امر ضروری ست؛ هم در دوران اختناق و برای مبارزه و هم در دوران گشایش و برای تداوم انقلاب و برای سازندگی. و اگر تشكل نباشد هیچ كاری سامان نخواهد یافت؛ لااقل تداوم نخواهد یافت. ما برای یك تشكل، یك چنین تصویری از ارزش در مقابل چشمانمان داریم. به تشكل و سازمان دهی كه نگاه می‌کنیم، دورادور همین را كه گفتم می‌بینیم. البته پیرامون تشكل حرف‌هایی وجود دارد. یك وقت هست كه یك نفر وابسته به یك جریان یا سازمان یا حزب به خصوصی ست. برای او آن حزب می‌شود یك ارزش مطلق. گاهی اوقات جزء تشكیلاتی است و این تشكیلات را نردبان ترقی خود قرار داده است. گاهی جزء تشكیلاتی ست كه آن تشكیلات از یك معنویت و عمق فكری و سیاسی برخوردار نیست. این ها همه بد است. اما این بدها یك چیز است و آن خوب اصلی، یعنی فضیلت خود تشكل، یك چیز دیگر است. ما هر نوع وابستگی گروهی و حزبی و سازمانی را نمی‌خواهیم با این حرف مورد قبول قرار بدهیم و صحه رویش بگذاریم. گروه گرایی و تشكیلات گرایی نوعی خودگرایی ست و ما رد می‌کنیم، همچنان كه خودگرایی را رد می‌کنیم، خودخواهی را بد می‌دانیم؛ اما تشكیلات را ما به این كیفیت قبول می‌کنیم.
و من باید به شما بگویم كه متأسفانه از اول انقلاب، از اوایل انقلاب، روی تشكیلات و تحزب، یك نوع تبلیغات منفی، به صورت یك هجوم تبلیغاتی، در یك برهه از زمان انجام گرفت. هدف این ها تشكیلات نبود. هدف، كل و اصل تحزب و سازماندهی نبود، هدف حزب جمهوری اسلامی بود. عمدتاً هم از طرف عناصری كه حالا من دوست ندارم بیهوده اسم بیاورم این كار انجام می‌گرفت؛ چه به صورت هوچیگرانه و چه به صورت استدلال گرایانه. و با كمال تأسف باید بگویم كه آن كسانی این حرف را می‌زدند كه خودشان معتقد به تشكل و باندبازی بودند و قویاً كار سازماندهی باندی را انجام می‌دادند و در عین حال این را برای دیگران نمی پسندیدند و رد می‌کردند. ما برای حزب جمهوری اسلامی، از اول تشكیل، در تعلیمات و تبلیغاتمان چهار هدف را به طور مشخص ذكر كردیم - منظورم هدف تشكیلاتی ست - گفتیم ما می‌خواهیم:
1. نیروهای بالقوه را بالفعل كنیم.
2. نیروهای منحرف را مستقیم كنیم، یا از انحراف نیروهای مستقیم ممانعت كنیم.
3. نیروهای كند و متوقف را شتاب ببخشیم.
4. نیروهای شتابنده و در خط را به هم مربوط كنیم.
این هدف‌های تشكیلاتی را شما ملاحظه كنید، ببینید كدام یك از این ها می‌تواند چیزی باشد كه امروز كسی بتواند بگوید ما به آن احتیاج نداریم. به همه‌ی این ها ما نیاز داریم، نه فقط امروز بلكه همیشه نیاز داریم.
و اما راجع به اسلام: شما گفتید كه اسلام نظرش چیست. البته در اسلام، در قرآن، در روایات ما هیچ متن صریحی نیست كه بگوید كه حزب خوب است یا بد است، یا هر كس وارد حزب بشود. فلان قدر ثواب در بهشت می‌گیرد و یا فلان قدر سزا در جهنم؛ اما این را بگویم كه خود اسلام با تشكل و سازماندهی شروع شد. این تراكم اسلام با تشكل و سازماندهی شروع شد. اصلاً خود اسلام، آغازش جز با تشكل نشد و