**صفحه=155@
تجهیزات عظیم داشته باشند، جز جمهوری اسلامی ایران و در حالی كه آن ها با ما همسایه نیستند، پس چگونهاین تجهیزات را خرج خواهند كرد جز از دالان تنگ و تاریك و لغزنده ی عراق كه به وسیلهی آن حمله به ایران انجام گرفت؟ بنابراین دولت بغداد وابسته به امریكاست. از این گذشته دولت عراق به قطعنامهی غیر متعهدها در 1981 بی اعتنایی كرده است - تحقیق كنید. در این قطعنامه تصریح شده كه دولتهای غیر متعهد هرگونه تجاوز را به خاك كشور دیگر محكوم میکنند و او الآن به خاك كشورما تجاوز كرده است. هر كسی منكر است بیاید هزارها كیلومتر مربع خاك كشور ما را ببیند كه در زیر دست و پای متجاوزان عراقی قرار دارد. پس به دلیل عدم تعهد مستدلی كه ما اظهار میکنیم و عراق ندارد و نیز به دلیل تجاوزش كه پشت كردن به قطعنامهی غیر متعهدهاست، شایسته نیست دولت عراق جزء جامعهی غیر متعهدها بماند، چه رسد به آن كه محل اجلاس این جامعه در عراق باشد.
س: در كنفرانس اخیر شورای همكاری كشورهای خلیج فارس، برخی از اعضا پیشنهاد قطع رابطه با ایران را میدهند. از سوی دیگر برخی این پیشنهاد را رد میکنند. از این طرف میبینیم ملك حسین و یارانش اعلام بسیج همكاری بر ضد جمهوری اسلامی ایران میکنند. بعضی هم ما را به داشتن رابطه با اسرائیل متهم میکنند و دیگران ندای وا اسلاما سر دادهاند. به نظر میرسد كه آیندهی این اوضاع مبهم است. نظر شما دربارهی سیر آتی حوادث چیست؟
ج: مادامی كه پای امریكا از منطقه قطع نشده و به وسیلهی بعضی از دولتهای منطقه روز به روز بیشتر پایش به منطقه باز میشود، باید گفت كه منطقهیك انبار باروت و هر لحظه در شرف انفجار است.
امریكا در این منطقه منافع زیادی دارد. حوزهی نفتی خلیج فارس برای غرب و خصوص از لحاظ اقتصادی و سیاسی برای امریكا فوق العاده حائز اهمیت است و لذا حاضر نیست به آسانی منافعش را در این جا از دست بدهد و روز به روز میخواهد خودش را در منطقه بیشتر وارد كند و حضور خودش را از لحاظ نظامی، سیاسی و اقتصادی تقویت كرده باشد. بنابراین مادامی كه به این شكل است و ما میدانیم كه پایگاه اصلی امریكا (یعنی اسرائیل) هم از تعرض دشمنان دیوار به دیوار خودش متأسفانه مصون مانده است، منطقه، منطقهی بحرانی و خطرناكی خواهد بود. لكن ما نسبت به آیندهی این منطقه به یك دلیل بدبین نیستیم و آن هم این است كه دزد - ولو در پشت چهرهی نفاق - همواره نخواهد توانست مخفی باشد و افشا خواهد شد و امید ما به ملتهای منطقه و بعضی از دولتهای منطقه است كه این هم امید گزافی نیست، بلكه امیدی ست بر آمدنی.
ما تلاشهایی را شروع کردهایم برای این كه به دولتهای منطقه تفهیم كنیم گرایش به سوی سیاستهای امریكایی به سود هیچ كس جز امریكا نیست. و لذا امریكا برای این كه بتواند جای پای خودش را در منطقه مستحكم كند، سعی كرد تا جمهوری اسلامی را قدرت خطرناكی جلوه دهد و دولتهای منطقه را كه عموماً نسبت به دولت جمهوری اسلامی ایران ضعیف و كم توان و كوچك هستند بترساند و با تصور این كه از سوی ایران تهدیدی بر ضد آنها هست آنها را زیر بال خودش قرار دهد و به اتكای خودش دلگرم كند، ولی كوشش ما بر این است كه این باور غلط را از ذهن آنها بزداییم و بنابراین نه