**صفحه=87@
انسان، مسئولان درجهیك مملكت مانند رئیس جمهور و نخست وزیر و دیگران را عاشقانه دوست میدارند و اگر دنیا بداند كه رهبر این كشور و انقلاب یعنی امام خمینی یك انسان وارستهی الهی ست كه حتی به یك مورچه هم آزارش نمیرسد، آن وقت نظر و قضاوتش مطمئناً در مقابل انقلاب ما و سیاست اسلامی ما عوض خواهد شد. البته ما انتظار نداشتیم كه دنیا اینها را بداند، زیرا كه میدانستیم سیاست امریكا، در رأس سیاستهای دشمن ما و مخالف ما، نمیتوانسته وجود جمهوری اسلامی را در دنیا تحمل كند. لذا همه گونه امكانات خود را به كار برده تا ما را در دنیا از چشمها بیندازد. این تبلیغات ناشی از آن مخارج گزاف و تلاشهای وسیعی ست كه دشمن ما یعنی امریكا كرده است.
س: ما به جبههی جنگ رفتهایم و دیدهایم كه روحیهی کلیهی سربازهای ایران خیلی خوب و قوی ست. به نظر شما چه مدت طول خواهد كشید تا جنگ تمام شود؟
ج: من برای جنگ نمیتوانم یك پایان مشخص را معین كنم و این ناشی از طبیعت جنگ است. شما هم اگر یك انسان جنگجو و میدان جنگ دیدهای بودید، هرگز برای جنگ پایانی را سؤال نمیکردید. لیكن میتوانم به شما اطمینان بدهم كه پایان جنگ به سود ماست و جنگ را ما خواهیم برد و عراق مجبور میشود كه اگر از نیروهایش چیزی ماند آنها را عقب ببرد. اگر همین جا آنها دفع شدند، زحمت او از این منطقه كم میشود.
س: به نظر شما انقلابی كه در ایران پیدا شد در كشورهای دیگر هم گسترش پیدا میکند؟
ج: اگر منظورتان فرهنگ انقلاب و مفاهیم انقلاب ماست این در بسیاری از كشورها چه در منطقه و چه در خارج از منطقه منتشر شده است. اما اگر مقصود این است كه در این كشورها هم حركتی برای تبدیل نظامهای موجودشان به نظامهای دیگر انجام بگیرد، بستگی به شرایط داخلی كشورها دارد و ما قصد نداریم در امور داخلی كشورها دخالت كنیم.
س: به نظر میآید كه دولت جمهوری اسلامی بر ضد امریكا و شوروی و اسرائیل و بعضی از كشورهای غرب است. پس دوستان شما چه كسانی هستند؟
ج: همهی كشورهای دنیا به جز مواردی كه اسم بردید، میتوانند دوستان ما باشند.
س: دشمن اصلی ایران كیست؟
ج: امریكا.
س: آیا هنوز هم امریكاست؟
ج: بله همان است و ظاهراً بناست كه همان هم باقی بماند.
س: پس امكان این هست كه ایران به سمت شوروی كشیده شود؟
ج: سیاست نه شرقی و نه غربی ما این مسأله را روشن كرده است.
س: آیا زندگی كردن در كشور ایران و بر ضد دولت و جمهوری اسلامی بودن خطرناك است؟
ج: اگر منظور این است كه از لحاظ فكری دولت را قبول ندارند، نه خیر، به هیچ وجه خطرناك نیست. اما اگر به این معناست كه اسلحه به دست بگیرند و در خیابانها راه بروند و علیه دولت فعالیت كنند، بله