فهرست مطالب کتاب


**صفحه=49@
سیاسی نه غیر سیاسی، اما روی همان روابط سنتی و قدیمی و برحسب این كه ما دو ملت بزرگ و همسایه‌ی قدیمی هستیم و به طور طبیعی به هم احتیاج داریم، كشور هند را یك ملت دوست می‌دانیم. در مورد كشورهای دیگر هم همین طور است. كشورهای دشمن ما معدود هستند و می‌توان با انگشت آن ها را شمرد.
س: فرانسه پایتخت سلطنت طلبان شده است و شورای مقاومت هم تشكیل داده‌اند. از طرف دیگر من می‌بینم كه در ایران خبرگزاری فرانسه فعال است. در ایران فرانسوی وجود ندارد ولی خبرگزاری فرانسه هست. چرا به آنها اجازه داده شده است كه از این جا خبر بدهند؟ پس حتماً برنامه‌ای در پشت پرده هست.
ج: در همه جای دنیا خبرگزاری‌ها آزادند و ما به صورت سمبلیك خبرنگارهای امریكایی را از ایران بیرون كردیم. زیرا امریكا بزرگ‌ترین و اصلی‌ترین دشمن ما بود و ما با بیرون كردن خبرنگارهای امریكایی خصومت خود را با امریكا می‌خواستیم ثابت كنید. اما از سایر كشورهای دنیا خبرنگارهایی از جمله از خبرگزاری فرانسه در ایران هستند.
البته خبرها را خیلی از اوقات تحریف می‌کنند و حتی آنها در بستان آمدند و پیشرفت‌های ارتش ما را دیدند و آنها را كمتر از آنچه كه بود مغرضانه معرفی كردند، اما در هر حال ما به آنها اجازه می‌دهیم كه بیایند و فكر می‌کنیم كه بودن خبرنگارها در ایران حاكی از حسن نیت و حاكی از وجود آزادی در كشور ماست. باید بیایند، ببینند اوضاع و احوال را، و منعكس كنند، و هیچ مانعی ندارد.
س: آقای بنی صدر آدم خودخواهی است و دائماً در مصاحبه‌ی مطبوعاتی شركت می‌کند و نظر خود را اعلام می‌دارد. مثلاً می‌گوید كه به زودی به ایران خواهد آمد. نظر جناب عالی در مورد این ادعای بنی صدر چیست؟ آیا بنی صدر در ایران دارای پایگاه مردمی است و یا در میان افراد ارتش نفوذ دارد؟
ج: اگر غیر از آقای بنی صدر هم كه این ادعا را می‌کنند، از دیگران مثل بختیار، آریانا، رجوی، اویسی... و ده‌ها وجود سلطنت طلب و ضد انقلاب كه در فرانسه و جاهای دیگر هستند، از هر كدام بپرسید می‌گویند همین دو سه ماهه به ایران می‌رویم و این مخصوص حالا هم نیست. آنهایی هم كه زودتر از ایران رفتند، الآن دو سال، دو سال و نیم است كه می‌گویند ما دو سه ماه دیگر به ایران می‌رویم. همه‌ی آنها هم ادعا می‌کنند كه در میان مردم پایگاه دارند.
اما ما این حرف را از آنها ایراد نمی‌گیریم و تعجب هم نمی‌کنیم. زیرا گروه‌های واخورده، عقب مانده و پس مانده‌ی سیاسی اگر این ادعاها را نكنند، به چه امیدی زنده باشند. چه كسی به آنها اعتنا خواهد كرد و به آنها پول خواهد داد؟ اگر شما امروز می‌بینید كه به بنی صدر، مسعود رجوی، بختیار، آریانا، از سوی عوامل مرتجع منطقه و همچنین از طرف دشمنان جهانی و بزرگ ما پول داده می‌شود، فكر می‌کنید كه به چه عنوانی پول داده می‌شود؟ پس اینها مجبورند كه بجنگند و مبارزه را ولو به صورت زبانی ادامه دهند و برای این كه امیدی هم برای حامیان بزرگ خود به وجود آورند بلوف سیاسی بزنند و بگویند همین چند ماه دیگر بر می‌گردیم. اما همه‌ی آنها، چه بنی صدر و چه غیر بنی صدر، كمترین پایگاهی در میان مردم و

نظر خود را ارسال کنید