**صفحه=30@
مخازن نفتیمان به میزان زیادی افزودیم. از آن طرف هم بر روی تولید اجناس داخلی تأكید كردیم تا این كه كشاورزی رونق تازهای پیدا كرد و مزارع ما دوباره سر سبز شد، یعنی هم گندم كاشته شد، هم برنج، و امسال ما یك میلیون تن محصول برنج داریم، مقادیر قابل توجهی هم بیش از سال گذشته گندم داریم.
خوب، این كارهایی است كه شده و ملت احساس كرد كه باید بتوانند مواد مورد نیازشان را تولید كنند.
به هر حال وابستگی برای ما ضایعات دارد و دشمن كوشش كرده از این وابستگی حداكثر استفاده را بكند تا ما را زیر فشار قرار دهد. البته این نكته را باید صریحاً بگویم: همان طور كه در جبههی نظامی و در جبههی سیاسی، دشمن در محاسبات خودش نسبت به نیروی ما اشتباه كرده بود و ما را كمتر از آنچه نیرو داشتیم به حساب میآورد كه سزای این بدحسابی و سوء محاسبهاش را هم چشید، در این جبههی اقتصادی هم دشمن نتوانست نیروی ما را برآورد كند و آن نیروی انقلاب و ایمان را در مردم ما ندید، بله شاید اگر ملت دیگری بود و شاید اگر شرایط انقلابی ما نبود این فشارها میتوانست دشمن را موفق كند، اما تاكنون دشمن نتوانسته است از این فشارها توفیقی به دست بیاورد، چون ملت در مقابل فشار دشمن مقاومت كرده و خواهد كرد.
ما میتوانیم، برای مستعد كردن اقتصاد خودمان و جامعه و رژیم حكومت اسلامی، در مقابل امریكا مقاومت كنیم؛ و هم میتوانیم در مقابل امریكا سر سختی نشان ندهیم تا بلافاصله همهی این نارساییها به صورت كوتاه مدت برطرف شود، اما در دراز مدت وابستگی ما همچنان بیشتر و وضع ما بدتر و سختتر خواهد شد.
بنی اسرائیل در زمان موسی وقتی از مصر خارج شدند، برای این كه در مقابل نظام جابرانه ی فرعونی مقاومت كنند در این راه سختیهایی داشتند كه به موسی پیغمبر عظیم الشأن خودشان از این سختیها شكایت میکردند و آن طوری كه قرآن ذكر میکند مواد خوراكی معینی مثل پیاز و سیر و خیار و این جور چیزها را بهانه قرار میدادند. میگفتند ما دلمان هوس اینها را كرده و میخواهیم در این بیابان خیار بخوریم، لذا با توجه به این كه این مواد در آن جا نبود و آن جا من و سلوای الهی (مائدهی آسمانی) بود و خوراکهای گوناگونی كه به آن عادت كرده بودند پیدا نمیشد، موسی در جواب آنها میگوید اگر اصرار دارید این جور چیزها را بخورید برگردید و بروید در همان شرایط نظام جابرانه ی فرعون زندگی كنید، چون آن جا هم خیار هست، هم سیر و هم پیاز و خوراکهایی كه میخواهید! ولی این مسلم بود كه بنی اسرائیل حاضر نبودند برای فرار از یك فشار كوچك قابل تحمل این چنینی برگردند و زیر فشار طاقت فرسای استثمار و استبداد فرعونی قرار بگیرند.
ملت ما هرگز در مقابل فشارهایی كه وجود دارد حاضر نیست مقاومت خودش را كم كند. ما مقاومت میکنیم و به قیمت همین فشارهایی كه بر ما وارد میآید پیروز میشویم و لذا مطمئن باشید در سایهی مقاومتی كه ملت ما میکند انشاء الله در كمتر از دو یا سه سال میتوانیم به اقتصاد مطمئنی برسیم و میتوانیم جامعهی خودمان را به بسیاری از آرمانهایی كه شعارش را میدادیم برسانیم.
به هر حال ما در حال مقاومتیم و مقاومت هم سختی و دردسر دارد، كه این دردسر را تحمل میکنیم و