**صفحه=53@
ما می‌کنند، هرگز به صرفه‌ی خودمان نمی‌بینیم كه در دولت‌های كوچك اطراف خلیج، از جمله جزیره‌ی بحرین، امارات متحده و كویت ناامنی و ناآرامی به وجود بیاید. ما این را به صلاح ملت‌های خلیج نمی‌دانیم. ما در این اندیشه نیستیم كه ایران برای صادر كردن انقلاب خودش و استحكام بخشیدن به بنای جمهوری اسلامی در این كشورها دست به كارهای تروریستی بزند. ما ایجاد چنین شایعه‌ای را نسبت به خودمان شدیداً خیانت آمیز می‌دانیم. و همین تبلیغاتی كه اخیراً علیه ما در بحرین به وجود آمده است و بوق‌های تبلیغاتی دولت‌های منطقه و دولت‌های بزرگ جهان نیز در این مورد به جعل و دروغ و افترا علیه انقلاب اسلامی ایران پرداخته‌اند از این قبیل است.
این تبلیغات وسیع و دامنه دار و حساب شده را قویاً تكذیب كرده، آن را حلقه‌ای از زنجیره‌ی جهانی توطئه‌های خائنانه علیه اسلام و ایران و زمینه ساز برای تجاوز و سلطه جویی قدرت‌های بزرگ می‌دانیم.
به طور خلاصه ما طالب دوستی، تفاهم، همكاری، زندگی مسالمت جویانه با کلیه‌ی دولت‌های پیرامون خلیج هستیم و فكر می‌کنیم اگر یك چنین جو با صفایی به وجود بیاید، این امكان هم به وجود خواهد آمد كه ثروت عظیم و بی حسابی كه از این منطقه خارج می‌شود، بیشتر به كار مستضعفین بیاید و كمتر در جیب مستكبرین ریخته شود و رسیدن به چنین مقصودی را ما فقط در سایه‌ی تفاهم و مسالمت با دولت‌های اطراف خلیج می‌شناسیم.
س: ملت تحت ستم عراق از دیرباز به طرق مختلف از امام و ملت ایران می‌خواهند تا آنها را در استخلاص از رژیم صدام یاری دهند. اینك كه شرایط نظامی نیز مساعد است چرا به ندای مردم عراق پاسخ داده نمی‌شود؟ و در این مورد به نظر شما چه باید كرد؟
ج: شاید شما می‌دانید در جبهه‌های ما تعداد برادران عراقی كه با نیروهای متجاوز عراقی می‌جنگند كم نیستند و گذشته از حركت نظامی، این برادران در داخل و در خارج از ایران حرکت‌های سیاسی زیادی هم علیه حكومت متجاوز و غاصب كنونی عراق انجام می‌دهند. دولت ایران خودش را پشتیبان این افراد و حرکت‌ها می‌داند و تا آن جا كه برایش مقدور باشد از كمك به آنها دریغ نخواهد كرد.
س: شما و دیگر برادران روحانی مسئول هم در دوران طاغوت با خطبه‌های آتشین از نجات محرومین و استثمارشدگان سخن می‌گفتید و شكنجه می‌شدید و هم امروز از آنها دفاع می‌کنید. همان طور که می‌دانید علی رغم این همه معجزه‌ها که انقلاب اسلامی در هر زمینه آفریده است، مع ذلك هنوز هم سنگین‌ترین فشارها روی دوش مردم محروم است و با توجه به فرمایشات امام كه در دیدار با فقهای شورای نگهبان علیه غارتگری‌های سرمایه داران و فئودال‌ها فرمودند و نیز با توجه به دو پیام اخیرشان خطاب به مجلس و مقامات قضایی، در مورد احكام ثانویه و رعایت قانون، چرا در سركوب قاطع و قانونی تروریست‌های اقتصادی تأخیر می‌شود؟
اكنون كه فشار گرانی و احتكار، مساله‌ی مسكن و اجاره بها، مشكل اراضی شهر و روستا و مشكلات دیگر بیداد می‌کند، آیا طرح‌های عملی وجود ندارد كه علی رغم سختی و پیچیدگی مسأله، مشكلات اقتصادی محرومین را حل كند یا كاهش دهد؟