**صفحه=69@
صحرا، كردستان، جنوب خراسان و آذربایجان غربی كه سنی نشین هستند طرفدار جمهوری اسلامی و علاقه‌مند به وحدت كلمه بین شیعه و سنی بودند و هستند و اخلاص خودشان را در این زمینه اثبات هم کرده‌اند. دولت جمهوری اسلامی و علمای تشیع هم خوشبختانه همین آهنگ را در مقابل آنها سر دادند. همه با هم مهربان، برادر، و همه علاقه‌مند به برادری بیشترند، ان‌شاءالله.
س: مساله‌ی جنگ تحمیلی عراق بر ضد ایران در رابطه با هدف استعماری ایجاد تفرقه دارای چه نقشی ست؟
ج: این جنگ به نظر من در ایجاد تفرقه دارای نقش‌های مؤثری ست. البته كسانی كه آتش جنگ را افروختند هدف‌های تفرقه انگیزه‌ی بیشتری داشتند. آنها مایل بودند كه این جنگ را به صورت جنگ میان عرب و عجم در بیاورند و كاری كنند كه عرب یكپارچه در مقابل ایران قرار گیرد و یك تفرقه‌ی عظیم بین مسلمان‌های فارس و عرب به وجود بیاید. در این منظور آتش افروزان جنگی موفق نشدند، به دلیل این كه از كشورهای عربی دولت‌ها و حکومت‌هایی هستند كه از آغاز جنگ تاكنون ما را تأیید كردند و موضع ما را موضع حق شمردند و با حكومت متجاوز و ارتش غاصب و زورگوی عراق مخالفت خودشان را آشكار كردند. علاوه بر این، ملت‌های عرب هستند كه نسبت به خواسته‌ی حق ما موضع موافق داشته‌اند. الآن در خود كشور عراق كه نیروهای نظامی‌اش با ما می‌جنگد ملت با ما و همراه ما هستند و ما را قبول دارند و دولت خودشان را متجاوز می‌دانند، همچنان كه در دیگر كشورهای خاورمیانه و خلیج فارس به همین صورت است. ملت‌ها نه فقط با ما اختلافی در این مسأله پیدا نکرده‌اند بلكه طرفدار ما و موافق ما هم هستند. اما در همین حال جنگ عراق اثرات تفرقه انگیزی بسیار داشته است. اولاً خود این جنگ نیروهای عربی را تقسیم كرد: نیروهای مترقی عرب در یك طرف و نیروهای محافظه كار یا مرتجع در یك طرف دیگر قرار گرفتند؛ فقط به خاطر این جنگ. این جنگ موجب شد بین برادران مسلمان در سراسر دنیا نوعی بی اعتمادی نسبت به یكدیگر ایجاد شود. این جنگ موجب شد كه در كشورهای هم مرز نسبت به همسایگانشان یك حالت نگرانی پیدا شود. سال‌های درازی بود كه در این منطقه كشورها در كنار هم زندگی می‌کردند و هیچ گونه تعرض و تجاوزی نبود. ناگهان یك كشور به بهانه‌ی پوچ و بدون هیچ گونه دلیلی نیروهای خود را وارد خاك همسایه كه كشور ایران باشد می‌کند و در مواردی هفتاد كیلومتر در عمق خاك همسایه پیش می‌رود. خوب این حالت بی اطمینانی را به كشورهای منطقه می‌دهد. یعنی همیشه این انتظار را دارند كه كشور همسایه‌شان متجاوزانه و تحت تأثیر حركات بیگانگان وارد خاكشان بشود. لذا تدابیر امنیتی شدیدی را در مرزهای هم دین و هم مذهب به وجود می‌آورند. ما عقیده‌مان بر این است: این ایجاد تفرقه‌ای كه از طرف رژیم عراق انجام گرفت و همچنین تفرقه‌ای كه می‌خواستند انجام دهند، یك خیانت است و با آن وحدت مسلمانان را به هم زدند. الآن هم در كل جامعه‌ی اسلامی یك دودلی، یك تفرقه، به خاطر این جنگ به وجود آمد. ما به دلیل همین نقاط منفی حركت غاصبانه‌ی نیروهای عراقی بوده است كه تاكنون و همچنین در آینده تسلیم این حركت نشده‌ایم و نخواهیم شد. یعنی ما فكر كردیم اگر در مقابل حركت متجاوزانه سست بیاییم، در حقیقت به تجاوز میدان داده‌ایم و ما میدان دادن به متجاوز را یك