**صفحه=186@
نسل های نوخیز قاعدتاً و روحاً انقلابی تر و از لحاظ توان انقلابی، پر ظرفیت تر هستند. بنابراین، این نهاد كه اسمش انجمن اسلامی ست باید بتواند در دانشگاه آن فضای انقلابی و اسلامی را همواره نگه دارد و تازه كند و به نظر ما چنانچه در دانشگاهها انجمنهای اسلامی نباشند، تضمینی برای باقی ماندن روح انقلابی در دانشگاه وجود ندارد. گرچه ممكن است كتاب ها همه اسلامی باشد و استادها همه خوب باشند، اما آن محیطی را كه فضای آن را اكثریت قاطع دانشجو تشكیل میدهد، انجمن اسلامی میتواند انقلابی و اسلامیکند. و البته انجمنهای اسلامی هم باید مسلمان ترین و انقلابی ترین افراد را داشته باشند، یا لااقل اعضای آنها از میان مسلمان ترین و انقلابی ترین افراد انتخاب بشوند و باید دایرهی خودشان را وسیع كنند. و توضیحاً به انجمنهای اسلامی همیشه این را گفتهام كه باید سطح انجمنها را وسیع كنند و كارها را منضبط و سخت گیرانه انجام دهند. لكن به هر حال قطع نظر از آن تصوراتی كه من از انجمنهای اسلامی و اتحادیه های انجمنهای اسلامی دارم اجمالاً باید خود انجمنهای اسلامی و نقش آنها بمانند، چون نقش تداوم روحیه و جهت گیری و فضای انقلابی در دانشگاه بر عهدهی آنهاست.
س: آیا نقش انجمنهای اسلامی را با جهادهای دانشگاهی در دانشگاه یكی میدانید؟
ج: خیر. انجمنهای اسلامی مطلقاً كار اجرایی ندارند. انجمنهای اسلامی همان طور كه گفتیم، فقط فضای اسلامی دانشگاه را حفظ میکنند. البته انجمنهای اسلامی حق ندارند به فلان دختر خانمی كه با وضع زننده ای وارد دانشگاه شده به عنوان عضو انجمن اسلامی تعرض كنند، بلكه همه میتوانند به عنوان مسلمان نهی از منكر بكنند، اما به عنوان یك مسئول انجمن اسلامی نقش ویژهای در این مورد ندارد و این مربوط به مدیران است كه اگر لازم باشد باید قاطع وارد بشوند و اگر باید كاری انجام بگیرد، انجام دهند. لذا كار اجرایی به عهدهی انجمن اسلامی نیست و انجمنهای اسلامی كار فكری، اخلاقی و كلاً كار انقلابی - اسلامی انجام میدهند.
س: به نظر شما ضرورت های بازگشایی دانشگاهها در جامعهی انقلابی چیست؟
ج: احتیاج ندارد كه ما دنبال ضرورت ها بگردیم، بلكه كافی ست یك ضرورت وجود داشته باشد و آن هم احتیاج به آگاهی دارد. البته ما مسائل سیاسی فراوانی در این مورد، در رابطه با خارج و داخل، داریم و خیلی چیزهایی كه احتیاج به گفتن ندارد.
ما به وسیلهی دانشگاه میتوانیم عناصر بی كار یا احیاناً عناصر عاطل و باطل به فساد كشیده شده و یا مشرف به فساد را جمع كنیم و میتوانیم تریبونی برای نشر بهترین اندیشههای انقلاب اسلامی برای بهترین عناصر جامعه به وجود بیاوریم.
ما میتوانیم دهان بدگویان را كه میگویند شما دانشگاه ندارید و با دانش مخالف هستید ببندیم و لذا از این قبیل ضرورت ها وجود دارد، اما نیاز ندارد هنگامی كه ما به بازگشایی دانشگاه می اندیشیم به این چیزها فكر كنیم، بلكه به همین اندازه كه محسوس باشد یك جامعه احتیاج به رشد دانش دارد و نیازمند عناصر متخصص و دانشمند مجرب است برای این كه بتواند زندگی كند، وقتی چنین ضرورتی را احساس میکنیم، خود این ضرورت به ما الهام میکند كه دانشگاه را باز كنیم.