صفحه 56 از 218
**صفحه=62@
آوردهایم. بنابراین من خودم احساس فوقالعادهای ندارم. اگر گفته شود از این جا ناراحت و كسل هستم، نه این طور نیست و برایم این جا عادی ست. اگر فكر كنید بنده چون این جا فضای مشجر و بزرگی دارد و سقفهای اتاقهایش بلند است لذتی میبرم، بنده اصلاً لذت نمیبرم، نفرت هم ندارم، بلكه برایم عادی ست. من همیشه پیش خودم در این اندیشه هستم كه این ستمگران غارتگر چه فكرهایی داشته و چه بلندپروازیهایی میکردهاند، «كم تركوا من جنات و عیون»؛ گذاشتند و رفتند و این جا تعلق به مردم دارد. من یقین دارم مردم موافقند كه بنده به قیمت مصون بودن و مأمون بودن در یك ضریب بالاتری این جا زندگی كنم و هیچ گونه احساس خاصی هم ندارم.