**صفحه=28@
مسالهی ماست و لذا دشمن جهانی ما فكر كرده بود با این جنگ میتواند جمهوری اسلامی را به فلج بكشاند و در این باره تفسیر و تحلیل زیاد، هم از خود من و هم از گویندگان دیگر در نماز جمعه شنیدهاید و در مناسبتهای گوناگون، افراد مختلف چیزهای زیادی به شما گفتهاند كه من نمیخواهم اینها را تكرار كنم.
بنابراین فكر میکنم امروز ملت ما میداند چرا این جنگ شروع شد و عراق چرا به ما حمله كرد و میداند كه این جنگ چه بركاتی برای ما داشت و همان طوری كه امام فرمودند «الخیر فی ما وقع» همانی كه واقع شد خیر است. خیلی ها میدانند كه جنگ چگونه گذشته است و من میخواهم در مورد وضع كنونی و آیندهی جنگ چند جملهای را بگویم تا شما بدانید كه این جنگ یك سر سوزن نتوانست ما را وابسته كند.
ما الآن بیش از سیزده ماه است داریم میجنگیم و با گذشت ماههای متوالی، یعنی بیش از یك سال، برتری در میدان جنگ با ماست و دشمن را به معنای درست كلمه به طوری به مضیقه و مخمصه انداختهایم كه واقعاً امروز از این كه به این جنگ دست زده پشیمان است. البته ما در این مدت سلاح هم گرفتهایم، اما نه با مقیاسی كه یك كشور در حال جنگ میخرد - با توجه به این كه برای یك كشور در حال جنگ سلاح و مهمات چیزی نیست كه بشود در آن قناعت كرد و یك نمونهی با ارزش عراق است كه وقتی سلاح میخرد میلیاردها پول در این راه مصرف میکند و مرتباً برایش سلاح و مهمات میآید. ما سلاح و مهمات خریدیم ولی به اندازهی یك صدم كشوری كه در حال جنگ است.
ما خرج نكردیم و سلاح نخریدیم، بلكه بیشتر با آنچه داشتیم و علی رغم معمول با قناعت و با ایمان جنگیدیم و لذا این درست است كه بچههای ما میگویند ما مسلح به الله اكبریم و بنابراین در بسیاری از موارد الله اكبر ما و اتكای ما به خدا و امید ما به خدا و پشتیبانی ما از سوی ملت جایگزین كمبود سلاح شد و ما توانستیم با استفاده از سلاحهای از كار افتادهی خودمان و سلاحهای غیر مدرن به جای سلاح مدرن در جنگ به پیش برویم و بیش از آن اندازهای كه معمولا استفاده میکنند استفاده كنیم و الآن هم داریم این كار را میکنیم. ما با مصرف و به كارگیری نیروی انسانی مؤمن توانستیم جای خالی سلاح را پر كنیم در حالی كه روحیهمان همواره بهتر و بیشتر از قبل باشد و توانستیم آثار ضربات کوبندهای كه در اول جنگ به ما وارد شد را پاك كنیم و خلأها را بپوشانیم و امروز با توجه به حضورمان در میدان جنگ، هم بحمدالله به جایی وابسته نشدیم و هم پول زیادی خرج نكردیم و هم چیز زیادی وارد نكردیم، حتی نسبت به دشمن تلفات زیادی هم ندادیم، و با وجود این، برتری در میدان جنگ با ماست كه این جز لطف و توفیق خدا چیز دیگری نمیتواند باشد. یعنی این فضل الهی بود كه ملت را این طور بسیج كرد و كمك شما مردم بود كه توانست نیروی نظامی را شاداب كند و روی پا نگه دارد و این مطلب در میدانهای جنگ و در پشت جبهه و در شهرهای كنار جبهه به وضوح قابل لمس است كه اگر كمك مردم نبود، نظامی ما و پاسدار ما این طور نمیجنگید. پس این كمك روحی و جسمی مردم بود كه توانست اینها را وادار كند تا خوب بجنگند و خوب عمل كنند و لذا ما جنگ را تاكنون بردهایم. البته شما میدانید دشمن در آن حملهی ابتدایی از