**صفحه=85@
درخواهد آمد؟
ج: برای این مسائل زمان نمیتوان معین كرد. اما ما برای یك مبارزهی دراز مدت ده ساله یا پانزده ساله خود را آماده کردهایم و مردم ما هم آمادهاند.
س: در خارج سؤالهایی پیرامون مشكلات انقلابیون در ایران، مسالهی تیربارانها و یا شكنجه وجود دارد. نظر آنها این است كه اگر در گذشته یک رژیم استبدادی وجود داشت، هم اكنون هم حكومت استبدادی دیگری وجود دارد. لطفاً نظر خود را پیرامون این مسأله بیان بفرمایید؟
ج: ما از غرب انتظار نداریم كه واقعیات جامعهی ما را به صورت آنچه هست ببیند و بدون غرض ورزی بیان كند. بله ما میدانیم كه غربیها در مورد ما چنین نظریاتی دارند. دلیل آشكار آن هم این است كه وقتی شما سؤال میکنید از ضد انقلابیون، از اتوبوس آتش زدن آنها سؤال نمیکنید، از بچه و پیرمرد كشتن آنها سؤال نمیکنید، از این كه اعدام میشوند سؤال میکنید. در كدام كشور دنیا ممكن است كسانی وجود داشته باشند كه درصدد به هم زدن نظم اجتماعی باشند و اجتماع به اینها رحم كند. ناگزیر اجتماع باید در مقابل کسانی که میخواهند نظام زندگی را در یک جامعه به هم بریزند مقاومت کند. این حکومت نیست که در مقابل ضد انقلابیها ایستاده است، بلكه این جامعه و همین مردم هستند كه با آنها رفتار سختتری خواهند داشت. ما اینها را میگیریم و با كمال عدالت محاكمه میکنیم. بسیاری از آنها را به حبسهای كوتاه مدت محكوم میکنیم، بسیاری از آنها را آزاد میکنیم، بسیاری از آنها را بعد از محكومیت عفو میکنیم و بعضی از آنها را هم كه مستحق اعدام هستند، اعدام میکنیم.
س: در پیش از انقلاب، انقلابیون و چپیها برای یك هدف با هم جمع شده بودند. ولی میبینیم كه الآن دیگر به آن صورت نیست. آیا الآن این امكان وجود دارد كه بین خود ایرانیها و ضد انقلابیون جنگ به وجود بیاید؟
ج: آن كسانی كه شما آنها را در ایران چپ مینامید در مقایسه با ملت ایران تعداد بسیار كمی هستند. ملت ایران، اسلامی فكر میکند و مؤمن به اسلام است. مبارزه را از آغاز ملت شروع كردند و هنگامی كه به قدمهای آخر رسیدند و آن گروههای بسیار نادر و كم با ملت همكاری كردند. بعد از این كه مبارزه به پیروزی رسید، طبیعی بود كه آن عده از ملت ایران، یعنی اكثریت قاطع ملت كه مؤمن به اسلام هستند، نظام آینده را هم تشكیل میدهند. در این میان بسیاری از چپیها با حكومت ساختند و حاضر شدند كه با نظام جمهوری اسلامی زندگی كنند. جمهوری اسلامی هم با آنها، تنها به دلیل این كه اعتقاد اسلامی ندارند، هیچ گونه مخالفتی ندارد و به آنها امكان زندگی، كار و تلاش میدهد و آنها هم زندگی خود را به خوبی انجام میدهند. ولی عدهی كمی درصدد برآمدند كه با حكومت مبارزه كنند. مبارزهی آنها همین عملیات تروریستی ست كه شما در ایران مشاهده میکنید. مسأله چیزی نیست كه به صورت یك جنگ داخلی در بیاید، زیرا آن كسانی كه در مقابل جمهوری اسلامی و حكومت قرار گرفتهاند عدهای نیستند كه بتوانند با حكومت، جنگ به معنای مصطلح آن انجام بدهند. این گوشه و آن گوشه آزارهایی بر مردم وارد میکنند و حكومت هم آنها را تعقیب میکند. ما امیدوار هستیم كه دیری نگذرد كه این جریان باریك و