**صفحه=122@
آن فشار می‌آورند، زندگی و روش اسلامی را فقط در یك كشور باید تجربه كند؟ و اگر شما عقیده دارید كه انقلاب اسلامی را صادر كنید چه راه‌هایی را برای صدور آن در فكر و در اختیار دارید و چگونه می‌خواهید این عقیده‌ی انقلابی و اسلامی را صادر كنید و در عین حال هم زندگی روزمره‌ی خودتان را داشته باشید در حالی كه می‌خواهید روابط جمهوری اسلامی با كشورهای دیگر و با مقیاس‌های دیگر و مقیاس‌های دیپلماتیك امروزی را نیز حفظ كنید؟
ج: در پاسخ به بخش اول سؤال باید بگویم كه ما هرگز اسلام را در انحصار خود نداریم. اگر اسلام به معنای باران رحمتی بر سرزمین زندگی انسان‌هاست و اگر اندیشه‌ی اسلامی و مقررات اسلامی وسیله‌ی نجات انسان‌ها و تضمین کننده‌ی زندگی شایسته‌ی انسانیت است. چه دلیلی دارد كه ما فقط آن را برای چند میلیون انسان ایرانی بخواهیم؟ و لذا ما انقلاب را برای تمام انسان‌های فقیر جهان می‌خواهیم.
اما این كه باید چگونه آن را صادر كنیم، این را بارها گفته‌ایم كه فرهنگ اسلام و یك انقلاب همچون انقلاب اسلامی محتاج صادر كردن نیست، خودش به خودی خود صادر می‌شود و مانند هوای لطیف بهاری هرگز در یك باغ و یك خیابان و یك شهر زندانی و محصور نمی‌ماند بلكه مثل بوی عطر لطیف گل‌های بهاری ست كه به خودی خود در فضا پراكنده می‌شود و دلیل بزرگ آن هم این است كه ما ایرانی‌ها از روز اول فرصت نکرده‌ایم تا برای صادر كردن انقلاب خود یك كار اساسی و جدی بكنیم، ولی در عین حال می‌بینیم كه انگیزه‌ی اسلامی و خیزش اسلامی سراسر منطقه را از شمال افریقا تا خاورمیانه و آسیا فرا گرفته است.
اما این كه چگونه ما با صدور انقلاب خود روابط بین المللی را حفظ كنیم، این پاسخ خیلی ساده‌ای دارد و آن این است كه اگر صدور انقلاب به معنای صدور توپ و تفنگ و سرباز و به منظور فتح سرزمین‌های دیگران بود، بله هرگز با روابط بین المللی سازش نداشت، اما در قانون اساسی ما تصویب شده است كه در امور داخلی كشورها حق دخالت نداریم و به این قانون هم ما پایبندیم و دخالت نخواهیم كرد، اما اگر صدور انقلاب به معنای صدور فرهنگ انقلاب است كه هست، آن با هیچ یك از عرف‌های بین المللی منافاتی ندارد.
بنابراین وقتی انقلاب به منزله‌ی یك كشف علمی و یك معرفت جدید فلسفی و یك آگاهی اخلاقی و یك سنت انسانی متداول شد و آنگاه به كشورهای دیگر رفت، آیا این به معنای دشمنی با آن كشورها و تیرگی روابط با آن دولت‌هاست؟ هرگز چنین نیست و ایمان اسلامی ما برای همه‌ی ملت‌های مسلمان یك چیز غنیمت شمردنی ست. تجربه‌ی استقلال و اتكای به نفس ما یعنی تجربه‌ی خدادادی ما و تجربه‌ی مقاومت ما در مقابل ابرقدرت‌ها، همه درس‌های آموزنده‌ای برای دیگر ملت‌هاست و فكر نمی‌کنم كه این تجربه‌ها و این درس‌های آموزنده را هیچ ملتی و هیچ كشوری رد كند و آن را نخواهد.
بنابراین صدور انقلاب با آن مفهومی كه ما برای آن قائل هستیم، نه تنها پیوندهای بین المللی را به هم نمی‌زند، بلكه حتی در شرایط و مواقعی می‌تواند موجب استحكام این پیوندها بشود.
س: آقای رئیس جمهور، آیا حضرت عالی و آقای اردبیلی و آقای رفسنجانی ریاست مجلس شورا