اَعتَدنا لِلظالمین ناراً اَحاطَ بِهِم سُرادِقُها وَ اِن یَستَغیثوا یُغاثُوا بِماء کَالمُهلِ یَشوی الُوجوهَ بئسَ الشَرابُ وَسائت مُرتَفقاً(29)... (31) وَاضرِب لَهُم مَثَلاً رّجُلینِ جَعَلنا لِاَحَدِ هما جَنّتّینِ مِن اَعنابِ وَ حَففنا هُما بِنَخلٍ وّ جَعَلنا بَینَهما زَرعاً(32)... وَ کانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقالَ لِصاحِبِهِ وَ هُوَ یُحاورُهُ اَنا اَکثَرُ مِنکَ مالاً وّ اَعَزُ تَفراً(34) وَ دَخلَ جَنتهُ وَ هُو ظالمٌ لِنفسِهِ قالَ ما اَطُنُ اَن تَبیدَ هذهِ اَبداً(35) ... قالَ لهُ صاحبُهُ وَ هُوَ یُحاورُهُ اَکَفَرتَ بالذّی خَلَقکَ مِن ترابِ ثُمّ مِن نُطفَةٍ ثُمّ سَویکَ رَجُلاً(37) لکنا هُواللهُ رَبی وَلااُشرکُ برَبی اَحداً(38) وَلَولا اِذ دَخَلتَ جَنَتکَ قُلتَ ما شاء اللهُ لا قُوةَ اِلا باللهِ اِن َترَن اَنا اَقَلّ منکَ مالاً وّ وَلَداً(39) فَعَسی ربّی اَن یُوتینِ خیراً مِن جَنّتکَ وَ یُرسلَ عَلَیها حُسباناً مّن السّماء فَتُصبحَ صَعیداً زَلَقاً»(40)
و همیشه خویش را با کمال شکیبای به حبت آنان که صبح و شام خدا را می‌خوانند و رضای او را می‌طلبند، وادار کن و یک لحظه از آن فقیران چشم مپوش که به زینت‌های دنیا مایل شوی و هرگز با آنان که، دل‌های آن ها را از یاد خود غافل کرده‌ایم و تابع هوای نفس خود شدند و به تبه کاری پرداختند متابعت مکن (با اشراف و ثروتمندان ظالم هوا پرست مپیوند) (28)
و بگو دین حق همان است که از جانب