پروردگار شما آمد پس هر که می‌خواهد ایمان آورد و هر که می‌خواهد کافر شود ما برای ستمکاران آتشی مهیا ساخته‌ایم که شعله‌های آن (مانند خیمه‌های بزرگ) گرد آن ها احاطه کند و اگر از شدت عطش شربت آبی درخواست کنند آبی مانند مس گداخته سوزان به آن ها دهند که روی‌ها را بسوزاند و آن آب بسیار بد شربتی و آن دوزخ بسیار بد آسایشگاهی خواهد بود(29) آنان که به خدا ایمان آوردند و نیکوکارانند ما هم اجر نیکوکاران را ضایع نخواهیم گذاشت(30) بلکه اجر بزرگ بهشت‌های عدن که نهرها زیر درختانش جاری است خاص آن هاست در حالی که در آن بهشت برین زیورهای زرین بیارایند و لباس‌های سبز حریر و دیبا آن در باغ کاملاً میوه‌های خود را بی هیچ آفت و نقصان بداد و در وسط آن ها جوی آب‌ها نیز روان ساختیم(33)
و این مرد را که در باغ میوه بسیار بود به رفیقش که مردی مؤمن و فقیر بود در مقام گفتگو و مفاخرت برآمد و گفت من از تو به دارایی بیشتر و از حیث خدم و حشم نیز محترم و عزیزترم(34) در روزی به باغ در حالی که به نفس خود ستم کار بود چون عمر را به گناه و غفلت از خدای گذرانید با کمال غرور داخل شد و گفت گمان ندارم هرگز این باغ و دارایی من نابود شد(35) و نیز گمان نمی‌کنم که روز قیامتی به پا شود و اگر به فرض هم خدا و قیامتی باشد و من به سوی خدای خود بازگردم البته در آن جهان نیز از این باغ دنیا منزلی بهتر خواهم یافت(36) رفیق با ایمان و فقیر در مقام گفتگو و