امام فرمودند بهتر است میهمانان را اعم از فقیر و غنی در یک جلسه دعوت کنی و از تفرقه اندازی و تقسیم مردم به دو گروه فقیر و غنی خودداری کنی زیرا اگر در ظرف غذای فقرا مروارید هم بگذاری آن ها فکر می‌کنند پس شب گذشته که امام و شخصیت‌ها حضور داشته‌اند چه برنامه‌هایی بوده است و در نتیجه احساس حقارت و تبعیض می‌کنند. بهتر است این فاصله‌ها برداشته شود و زمینه برای تحقیر فقرا پیش نیاید. این رویه و روش پیامبر اسلام(ص) و حضرت علی(ع) بوده است و شما روایات زیادی از این نوع را می‌توانید پیدا کنید که در زندگی ائمه ما جزو حوادث ساده و روزمره‌ی آنان بوده است ولی حکایت از یک مسئله بسیار مهم دارد و آن نیز از میان بردن بت پرستی ها و معیارهای نادرست است.
اگر به خاطر مقام و منصب هم در مقابل کسی تواضع کنیم مشمول روایات قبلی می‌شویم زیرا مقام هم یک موقعیت مادی است و اگر کسی فرض کند ریاست و مقام رتبه انسان را افزایش می‌دهد و به خاطر موقعیت اجتماعی باید در برابر افراد صاحب نفوذ تکریم و تواضع کند سخت در اشتباه است و به همان راه خطا رفته است ولی اگر در مقابل رئیسی که آدم خوب و منصفی است به واسطه‌ی نیکوکاری‌هایش تواضع کنیم هیچ عمل خلافی مرتکب نشده‌ایم. مسئله دیگری که باید آن را مد نظر قرار داد این است که در برخوردهای اداری می‌بایستی میان فروتنی و اطاعت فرق قائل شد. از آنجا که نباید مدیریت را تضعیف کرد در محیط‌های کاری بر طبق معیارها و موازین موجود باید از مسئول و مقام بالایی اطاعت کرد.
حدیث دیگری را از رسول خدا(ص) نقل می‌کنیم که فرمودند: