است که دریابیم که آیا انسان اموال خویش را تنها در خط مصرف می‌تواند صرف نماید؟ آیا او می‌تواند از سرمایه‌ی خویش سود ببرد و آن را در خط تولید به کار اندازد؟
چگونگی بهره‌وری انسان از سرمایه‌ها و اندوخته‌هایش
ضروری است مشخص گردد که چگونه ممکن است انسان از سرمایه و اندوخته‌هایش بهره بیشتری دریافت دارد. شاید او مجاز باشد که از سرمایه‌ی خود فقط توسط بازوی خویش استفاده نماید. فرضاً اگر پشمی از گوسفند خویش به دست آورده است، در صورتی می‌تواند از دیگر مراحل تولید آن استفاده کند که به دست خویش آن را تبدیل به نخ و سپس تبدیل به قالی نماید. اگر خانه خویش را اجاره دهد و از آن طریق سود ببرد چطور؟
گرچه مثال‌ها متنوع است اما منظور اصلی ما روشن نمودن این مطلب است که پس از مشروع دانستن سرمایه اندوزی توسط انسان، استفاده از سوددهی سرمایه چه شکلی خواهد داشت؟ به عبارت دیگر آیا کار متبلور انسان می‌تواند منشأ سود باشد؟
بار دیگر نیز برای تشریح و تفهیم هر چه بیشتر مطلب به بیان مثالی می‌پردازیم: فرض کنید شخصی یک ساختمان به قیمت صد هزار تومان خریداری می‌کند و آن را تبدیل به یک کارگاه می‌نماید. مقداری نیز ماشین آلات و مواد خام جهت کارخانه تهیه می‌کند. پس از گذشت مدتی همه‌ی ابزار و مواد به کار گرفته شروع به سود دهی می‌کنند. در اینجا شخصی سرمایه و کار متبلور خویش را به کار انداخته و خود نیز در آن جا به کار مشغول می‌باشد. حال چگونه محصول را باید تقسیم نمود. آیا باید فقط استهلاک ساختمان و ابزار را در نظر گرفت؟ مثلاً