زحمت بکشند و تنظیم این مراحل را به عهده بگیرند. راه‌های زیادی وجود دارد به هرحال یک راهی اینجا مشخص شده که حال روی آن صحبت می‌کنیم.
***
یکی از راه‌ها این است که دولت سرمایه متناسب را برای افراد جویای کار تهیه نماید. خواهید گفت چگونه؟ البته این کار زیاد مشکل نیست. نظام بانکی، نظام پولی، نظام اقتصادی کشور، انفال و منابع طبیعی و پروانه کار در نظام اسلامی در اختیار دولت است و منابع دیگری از قبیل خمس و زکوة و کفارات و همچنین تولیدات و بهره برداری‌ها همه در اختیار دولت می‌باشد و همچنان که می‌دانید دولت در جمهوری اسلامی مرکز ثروت اجتماع است. همه‌ی این ها که برشمردیم به دولت امکان می‌دهد که به دو شکل عمل نماید. یکی سرمایه دادن به خود شخص و دیگر تهیه سرمایه برای شرکت‌های تعاونی.
یکی از راه‌هایی که فکر می‌کنم در شرایط فعلی می‌تواند بسیار مؤثر باشد همین تعاونی‌های تولید و توزیع است. البته این تعاونی‌ها به صورت‌های بسیار گسترده‌تر هم می‌تواند تشکیل شود. مثلاً ممکن است همه‌ی در و پنجره سازی‌های شهر با یکدیگر شرکت کنند و یک کارگاه عظیم با تقسیم کار به وجود آورند که مجموعاً همگی سود بیشتری از شکل مستقل تعاونی ببرند. این سود دهی بیشتر به دلیل تقسیم صحیح کارها و پدیدار شدن استاندارد و بسیاری عوامل دیگر است. در این رابطه تعاونی‌های بزرگ دامداری، کشاورزی و غیره نیز متصور است. به هر حال در هر شرایطی ما هم برای سرمایه در حد معقولش سود قائل هستیم و هم برای صاحبان نیروی کار. دولت به خوبی می‌تواند به