اذیت و آزار قرار دهد همانند بت پرستان صدر اسلام است که شخصیت‌هایی نظیر «بلال» و «خبّاط» و «یاسر و سمیه» را مورد انواع شکنجه‌ها قرار می‌دادند. آن ها اگر کعبه را خراب هم می‌کردند کاری بیش از این ظلم‌ها انجام نداده بودند زیرا باز خانه کعبه را با مصالح مادی دیگری می‌توانستند بازسازی کنند ولی چگونه امکان دارد تازیانه‌ها و شکنجه‌هایی را که در مورد «بلال» اِعمال کردند دوباره جبران کنند. مسئله شکنجه یک انسان نیست بلکه این است که فردی را به خاطر فقر مورد اهانت و هتک حرمت قرار داده‌اند و با این کار شخصیت انسان را با پول و مقام مورد ارزیابی قرار داده، ارزش‌هایی چون تقوی، جهاد و تعالی روح را زیر پا گذاشته و معیارهای اسلامی را که در حقیقت فلسفه وجودی کعبه بر استقرار و تثبیت آن ها مبتنی است نادیده گرفته‌اند.
از امام صادق(ع) داریم که «اسحاق بن عمار» یکی از دوستان صمیمی حضرت با ایشان ملاقات کرد، و امام با ایشان سرسنگینی می‌کنند، اسحاق رنجید، و علت کم محبتی امام را می‌پرسد در اینجا امام به او می‌فرمایند شنیده‌ام که با فقرا فاصله گرفته و در محیط خودت روابط طبقاتی برقرار کرده‌ای. بدین گونه امام صادق(ع) وی را تأدیب می‌کنند.
باز روایت دیگری از پیامبر اکرم(ص) داریم که دارای جنبه‌ی حقوقی است و عدالت اسلامی را نشان می‌دهد و در حقیقت به نوبه‌ی خود فصل جدیدی است. در این روایت می‌بینیم که مسلمان فقیر و یا غنی، هر دو، در برابر حقوق و احکام اسلام حالت تساوی داشته و هیچ امتیازی بر یکدیگر ندارند و حدود الهی در مورد هر دو آن ها اجرا می‌شود.
رسول خدا(ص) دستور دادند دست دزدی را ببرند که از طایفه‌ی