که چرا این همه از تاریخ، قرآن سخن گفته و مگر قرآن کتاب تاریخ است، نه کتاب پیام است منتها در دل بیان تاریخ انبیاء و اقوام و امم گذشته آن ریشه های دگرگونی ها و حرکت تاریخ را ما می توانیم پیدا کنیم و لذا مطالعۀ وسیع در قرآن در زمینه رسالت انبیاء نقش اساسی دارد.
به دنبال این بحث یک بحث دیگری داریم و آن بحث امامت است. بحث امامت به این صورت است که ما در مبانی ایدئولوژیکی اسلامیمان معتقد هستیم که همان طور که یک هدایت کلی در سراسر جهان حاکم است که این دگرگونی و سیر پدیده های طبیعی مادی جهان را در یک خطی و انسجامی و نظمی و هدفی قرار می دهد همین طور برای حرکت عمومی انسان ها در بستر تاریخ هدایت عامی لازم است وجود داشته باشد و این هدایت عام آن خط ارتباط و انسجام حرکت به حق تاریخ است که این هدایت در رسالت انبیاء تجلی می کند و همراه با رسالت انبیاء و به دنبال آن در امامت اولیاء یعنی افراد برگزیدۀ پاک شایسته ای که سمبل انسانیت باشند و معیارهای هدایت به حق تاریخ را شناخته باشند.
یعنی این چنین چهره هایی سرنخ هدایت حرکت به حق تاریخ را به دست می گیرند. و این ها می شوند ائمۀ عدل، می شوند ائمۀ حق «وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا (74/25)»
و این حالتی است که در این جریان حرکت تاریخ، یک چهره ها و یک افرادی به خاطر تقوایشان، علمشان، عدالتشان، صفای روحشان و رشد بینش درونی و تعهدشان نسبت به مکتب، نسبت به حق، و ارزش های والایی که پیدا می کنند که می توانند این موج جامعه را جهت بدهند و جامعه را از حرکت کور، از حرکت بی هدف و از حرکت پراکنده به سوی یک حرکت منسجم و هدفدار متوجه کنند و اینجاست که ما معتقدیم بر اینکه امامت در تاریخ لازم است و در ایجاد یک جامعه به حق، نقش امام را فراموش نمی کنیم و برای دگرگونی در محیط های دیگر، ضرورت وجود رهبری را قائلیم و در ادامۀ حرکت انقلاب ضرورت وجود رهبر و رهبری و به طور کلی رهبری متعهد و رهبری آگاه را قائلیم و جالب است که حتی وقتی خداوند می خواهد نتیجۀ قیام انبیاء را مشخص بکند که مستضعفین روی کار می آیند می فرماید که «وَ نُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَي