و وجود هستی جهان برای ما هیچ بحثی درش نیست.
مسئله دومی که می یابیم این است که می یابیم که جهان دگرگون می شود یعنی ثابت نیست یعنی این ها برای ما هیچ تردیدی ندارد. در این مورد روشن ترین مثالش را قرآن شب و روز می گذارد ما می بینیم که شب تاریک می شود روز روشن می شود، این دیگر رای العین است و همه می توانند احساس کنند، حالا دیگر بهار و پائیز و زمستان و حرکتی که بر کوه ها می گذرد، ادواری که بر زمین گذشته، ادواری که بر خورشید و بر منظومه شمسی گذشته، بر کهکشان و بر کل جهان گذشته، ادواری که بر انسان می گذرد، رشد می کند، بزرگ می شود و می میرد این دگرگونی ها هیچ نوع تردیدی درش نیست این را هم که می یابیم یعنی آن تغییر و دگرگونی را می یابیم.
مسئلۀ دیگری که در این تغییر می یابیم یعنی دگرگونی وجود دارد و ما در این دگرگونی نوعی انضباط می بینیم، نوعی هم آهنگی و هدف می بینیم، ولی این دگرگونی مثل دگرگونی یک عروسکی که به دست بچه می دهید و او گاهی پاره اش می کند و گاهی سرهم وصلش می کند و یا یک مشت سنگ ریزه که به دست بچه می دهید و او گاهی یک درخت می سازد و گاهی شکل دیگری می سازد نیست، یعنی این دگرگونی ها گویی یک منظوری درش به کار رفته و یک هدفی دارد، یعنی آشفتگی هم در این دگرگونی نمی بینیم یک انسان که از حالت جنینی می آید بالاتر و رشد می کند و یا درخت که اول بذر است و بعد درخت می شود و بعد شکوفه می دهد و میوه می دهد و بعد خشک می شود.
این دگرگونی است اما دگرگونی منظم و هدف دار است البته در این مورد خیلی ها بحث کرده اند و آمده اند یک بی نظمی هایی را در جهان تصور کردند و گفته اند آنجا بی نظمی است و یا در بعضی از این نظم ها تردید کردند و گفتند این به نظر شما نظم است اما واقعا نظم نیست چون عادت کرده اید قبول کنید که این نظم خوب است، و یا گردش خون این طوری در بدن خوب است و نظم است در صورتی که چون شما این طوری دیدید و عادت کردید می گویید خوب است و الا نظمی وجود ندارد و اگر این نظم ها به صورت دیگری بود نظمش هم به آن صورت بود. از این جور حرف ها گفته شده و ما داخل نمی شویم.
یک وقت می خواهیم بگوییم کل ذرات عالم، تمام پدیده های جهان نظم خاص دقیق هدفداری دارد، این را مدعی هستیم اما